Böbürlenme ey insan.! Sarsılmaz dediğin kayalar bile çatlayıp devrilir.. Bacası tüten evler yıkılsa, dumanı da sönüverir.. Sevdiklerin elinden kayıp gitse de, zamanı durduramazsın.. Bir gün nefesin kesilse, vücüdunu bile diri tutamazsın.! Şair Faruk Kerey
Dostluğu, yalnızlığıma ayna tutan gecelerde aradım.. Nasıl gündüz vakti yıldızları görmeyip, geceleyin görüyorsak, hayatımızda olup biten tüm doğru ve yanlışları, sesizce düşünüp görme vaktidir gece.! Şair Faruk Kerey
Kimi kazma kürekle vücüdunu yorar.. Kimi düşünmekten beynini bocalar.. Vücudu yorulan dinlenince rahatlar.. Beyni yorulan, dinlese de kuruntular rahatını bozar.. Bu yüzden düşünürken yorulmak kadar ağır bir yük yoktur.! Şair Faruk Kerey
Ne zaman seni düşünsem, pencerenin dibinde durur, gittiğin yola bakarım.. Ah çekerken, nefesimle camlar buharlaşır.. Gece yatmadan o buğulu cama adını yazarım.. Daha güneş doğmadan ismin silinir.. Ve yine seni uzaklarda ararım.! Şair Faruk Kerey
Uykusuz gecelere inat, dün gece yine gökyüzünü seyrettim.. Herkesin bir yıldızı varmış, seni bulurum diye bütün yıldızları tek tek gözden geçirdim.! Şair Faruk Kerey
Ey sevgili.! Yürek yangınlarla dolu, bir alev topu gibi.. Gözümden düşen her damla, sel olup yüreğime aksa da gönlümdeki bu galeyan, yalnız sevginle söner..! Şair Faruk Kerey
Bazen bir başına tutkal gibi damlarsın, yalnızlığa doğru.. Örülü bir ağ gibi çırpınıp dursan da, ne sesini duyan olur, ne de yüzünü gören... Her tarafı sessizlik kaplar.. Öyle ki, gözünden dökülen her damlanın, yere düşüşünü bile tek tek duyarsın.! Şair Faruk Kerey
Sen, fırtınalı bir günde yüreğimi yakan bir kasırga gibisin.. Gün geçtikçe, hasretin büyük bir sele dönüştü.. Taşkınlığım ondandır.. Artık yüreğimdekileri dışa vurdum.. Yokluğun hayatımda en büyük deprem etkisi yarattı.. Hayallerim bile oluşan enkazın altında harap oldu.! Şair Faruk Kerey