Bazen bir başına tutkal gibi damlarsın, yalnızlığa doğru.. Örülü bir ağ gibi çırpınıp dursan da, ne sesini duyan olur, ne de yüzünü gören... Her tarafı sessizlik kaplar.. Öyle ki, gözünden dökülen her damlanın, yere düşüşünü bile tek tek duyarsın.!

Şair Faruk Kerey


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİNGÖL'ÜN TARİHÇESİ VE KÜLTÜREL YERLERİ

AKLIMDAN ÇIKMIYORSUN

YALANCIDAN DOST OLMAZ