Şair Faruk Kerey

Yolun ortasında, geçmişi unutmadan geleceği kovaladım.. Derken bir gün seni buldum göğsümün kafesinde. Sonra yosun tutan bir suyun yeşille bürünmesi gibi, hayatıma renk kattın. Ondandır, gözlerim kör misali kapandı başka yüzlere.. Sanki sağır oldum, duymaz oldum senden başka seviyorum diyen herkesi.! Şair Faruk Kerey

Öteden beri aradığım yer, gözlerinmiş meğer. Baktıkça mutlu oluyorum, her zorluğa değer. Şayet her acının mükâfatı böyle olsaydı eğer,  kavuşmak vuslata kalmadan her yokuşu aşmaya değer.! Şair Faruk Kerey

Çok şeyler bilip, çok yaşayanların çoğu, çok şey konuşmazlar.! Şair Faruk Kerey

Acılar tarifsiz olur bazen... Bir hayal kırıklığı gibi zamansız gelir bazen... Bazen de mutlulukların önüne set çeker, geçit vermez duygulara.. Bazen içindeki çığlıklara rağmen duyulmasın diye için için yutkunursun. Ve en zoru da canın ne kadar yansa da kendini hep yalnız bulursun.! Şair Faruk Kerey

 Hayat bazen insanı zirveye ulaşmışken, al aşağı ediyor. Çırpınırsın tutunmak için, uzandığın her dal birden krılıveriyor. Sanki bir zelzelenin içindesin, korkuların nefes almanı bile engelliyor.! Şair Faruk Kerey

  BİNGÖLÜN TARİHÇESİ Doğu Anadolu Bölgesi’nin yukarı Fırat Bölümü’nde yer alan Bingöl, adına ilişkin pek çok efsane ile tanınır. Tarih boyunca çeşitli medeniyetlerin egemenliğinde kalan il, daha önce “ÇEVLIK” ya da halk dilinde. “ÇOLİG” adıyla Palu ilçesine bağlı bir bucaktı. 1872 yılında ise “ÇAPAKÇUR” adıyla ilçe; 1936 yılında (yine aynı isimle 04.01.1936 tarihli 3197 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2885 sayılı kanunla) il haline getirilir. İl Merkezi “Çapakçur” adı altında 1945’e kadar bu isimle anıldı. 1945 yılında “BİNGÖL” adı verilir. Ve bu isimle anıla gelir.  Bugün bir çok kişi Bingöl isminin yanında “Çolig” ismini kullanmaktadır. Özellikle kırsal kesimlerde il merkezi bu  isimle anılır.  “Günümüzdeki Bingöl’ün yerinde kurulmuş olan ve 1945 yılına kadar Çapakçur adıyla bilinen yerinin adına ise ilk defa ortaçağ İslam kaynaklarında Cebelü Cur şeklinde rastlanmaktadır.” Çapakçur adının tam olarak ne zamandan beri kullanıldığı bilinmemektedir. Ancak Evliya Çel...

Eskimez hiç bir yara, geçmişi acılarla dolu olunca.. Meftun oldum, feda ettim kendimi, adalet uğruna.. Kalbim buruk olsada, kin kusmam canımı acıtana.. El yaman olmuş, menfaati bitince sırt çevirir sana.. Lafa gelince herkes hakim kesilir, savcılık boşuna.! Şair Faruk Kerey